കാർക്കോടകം

വരിക കാർക്കോടകാ, വരിക

വന്നെന്റെ മാറു ദംശിയ്ക്കുക

കറുത്തൊലിയ്ക്കും കലിയിളകട്ടെ

കായം കരിവേഷമാടട്ടെ

തൊണ്ടയിൽ തിളയ്ക്കും കഫമൂറി

നോവിൻ ബോധാവേശക്കയ്പുകൾ

ക്രുദ്ധനാഡിയിൽ, ഞരമ്പുകളിൽ

നിണത്തിൻ നീലം പരത്തട്ടെ

എന്റെ പിതൃത്വം വസിയ്ക്കും കുഞ്ഞു-

ങ്ങളാവതില്ലാതെ നിർത്താതെ

പേക്കിനാക്കൂത്തിൻ ചുടലനൃത്തം

കണ്ട് കരയും, നൊന്ത് ഞെട്ടും

എന്റെ പ്രണയിനി എൻ ജളത്വ-

ത്തിൻ ഉൾഭയം അറിയാതെയെ-

ന്നരികത്തു പരിദേവനത്തിൻ

കെട്ടഴിച്ചു പഴിയ്ക്കും, പാവം

എന്റെ ചൂതാട്ടക്കളങ്ങളിലാ-

മോദമോടെ കരുക്കളായി

ചിന്തകളേറിയ ചിറകിന്ന-

ടിയിൽപ്പറ്റും ജയവ്യാമോഹം

ഇല്ല, ഹേ! കാർക്കോടകാ നിൻ ഫണം

ഹനിയ്ക്കയില്ല എന്റെ പാപം

എന്നിലെ ശാപത്തിന്നധോമുഖം

നിന്റെ നീലയിൽത്തുടുക്കില്ല

സ്വപ്നസഞ്ചാരമൊടുങ്ങും പാത-

കൾക്കറ്റത്ത് അശ്രുപൂജയാൽ

വാഴ്ത്താം ഞാൻ നിന്നെണ്ണക്കറുപ്പിനെ

മക്കളീക്കാളിമ മായ്ക്കട്ടെ