സ്മരണാഞ്ജലി

അരുണാ ഷാൻബാഗ്, താങ്കളൊരു പ്രതീകമായിരുന്നു

ജീവിച്ചിരുന്ന മരണത്തിന്റെ

ഒളിഞ്ഞിരുന്നാളിയ പ്രതികാരത്തിന്റെ

ഇരുളിൽ ചങ്ങല കിലുക്കും കാമവെറിയുടെ

നിലയ്ക്കാത്ത നായ്ക്കുരകളുടെ വേട്ടഓരികളുടെ

നിലച്ച രക്തധമനികളുടെ നീർക്കെട്ടിന്റെ

ഓർമ്മകളുടെ നാഡീക്ഷതങ്ങളേറ്റ മസ്തിഷ്ക്കച്ചേതത്തിന്റെ

നിശാപുഷ്പങ്ങളിൽ പൂത്ത മരണഗന്ധത്തിന്റെ

പിന്നെയും, വെളിയിൽ വരാത്ത, ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത

എന്തിന്റെയൊക്കെയോ ഇരയായിരുന്നു

എന്നിട്ടും താങ്കളൊരു പ്രതീകമായിരുന്നു

കുടുസ്സെങ്കിലും ഒറ്റമുറിജീവസന്ധാരണത്തിലൂടെ

മൃത്യുവിൻ പോർമുഖങ്ങളെല്ലാമടച്ച്

എന്തിനായിരുന്നു ചകിതപ്രാണൻ നിന്നെ വെല്ലുവിളിച്ചത്?

വൈകൃതോന്മത്തനായ് എന്തിനാണു

പൗരുഷോത്തേജനം നിന്നെ പ്രാപിച്ചത്?

കൃതകൃത്യയാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും നിരപരാധിയായിട്ടും

അധികാരവൃന്ദമെന്തേ കണ്ണടച്ചു കളഞ്ഞത്?

പ്രണയിയാം നിന്നെ ഉറ്റുനോക്കുവാനാകാതെന്തേ

പ്രതിശ്രുതദാമ്പത്യതത്പരൻ മടിച്ചു കടന്നു കളഞ്ഞത്?

ഉറ്റവരും ഉടയോരും കാണാമറത്തു നിന്നും

രക്തബന്ധം പോലുമെന്തേ മറന്നു മറഞ്ഞത്?

തങ്ങളിലൊരുവളായ്, ദർപ്പണബിംബയായ്

ആശുപത്രിക്കിടക്കയിൽ, പോയ വത്സരങ്ങളിൽ

മുറതെറ്റാതെ മരണത്തിന്റെ കരങ്ങളിൽ ഭദ്രമായ്

നിന്നെയേൽപ്പിയ്ക്കാൻ കാവൽ നിന്ന മാലാഖമാർക്കു നന്ദി

അകലെയെങ്ങോ ആശ്വസിച്ചിരിയ്ക്കും നിൻ കൊലയാളി

 മരണമൊരു മഴയായ് നിന്നെ കുളുർത്തപ്പോൾ

അതിലും നിന്ദ്യം ഇവിടെ നീതിയും ന്യായവും

അന്തസ്സായ് മരണം പോലും വിധിയ്ക്കാത്ത അഭിജാതർ

അരുണാ ഷാൻബാഗ്, സ്മരണാഞ്ജലി

മറവിയുടെ താഴുകൾ തകർത്ത മരണമേ,

നന്ദി, ദശസഹസ്രം നന്ദി