2014
നവംബർ 28
തീരെച്ചെറുതെന്നു
നിനച്ചൊരു ലോകം
കാലചക്രം
പെട്ടെന്നു പുറകോട്ടു തിരിഞ്ഞതും
പെട്ടെന്നു
പൊട്ടിവിരിയുന്നു വീണ്ടും മുന്നിൽ
പണ്ടു
പിരിഞ്ഞു പോയ് പല വഴി തിരിഞ്ഞവരൊന്നായ്
എത്ര
ദീപ്തമീ ഓർമ്മപുതുക്കലിൻ ഘോഷാരവം
സഹർഷം
ഹസ്തദാനങ്ങൾ സുദൃഢം മുറുകുമ്പോൾ
അലിഞ്ഞു
പോകുന്നൊരു ദീർഘയാത്ര തൻ ക്ലേശവും
ഊഷമളം
നുകരട്ടെ ആലിംഗനത്തിൻ ശാർക്കകം
പരസ്പരം
നുള്ളിയും നോവിച്ചും കളി പറഞ്ഞും
പറഞ്ഞാലും
തീരാത്തൊരു സംവത്സരത്തിൻ പാഠശാലയിൽ
എത്ര
പകലിരവകൾ ചെലവഴിച്ചു നാം
മോഹവും
സ്വപ്നവും കരുപ്പിടിപ്പിയ്ക്കുവാനായ്
അന്നു
നാം കാറ്റത്തെ കരിയിലകൾ മാതിരി
നിർത്താതെ
വീശുന്ന ജീവിതമാരുതന്റെ കളിപ്പാട്ടങ്ങളായ്
പറന്നു
പോയ് ചിന്നിയും ചിതറിയും പലവഴി
ഇന്നേതോ
ചരടിന്റെ മന്ത്രസ്പർശത്താൽ ഒത്തുകൂടുന്നു നാം
മരിയ്ക്കുന്നില്ല
ഓർമ്മകൾ, നരയ്ക്കില്ല മനസ്സിൻ ചെറുപ്പവും
ഇന്നീ
സമാഗമം സ്പൂൺ കോരി പതുക്കെ ചവയ്ക്കുമ്പോൾ
ഒരു
തരിയും, ഒരു നിമിഷവും പാഴാകാതെ നോക്കണം
ഇനിയെന്നു
കാണും, ഒരുപാടില്ലേ ജീവിതസമരങ്ങൾ?
പോകട്ടെ
ഞാൻ, അനർഘമാം നിമിഷങ്ങൾ വാരിക്കെട്ടി
ഇനിയടുത്തെന്നു
നമ്മൾ ദേശാടനം കഴിഞ്ഞെത്തും?
ഇനിയെന്നു
നമ്മൾ കളിനഖക്കോറലാൽ ഉള്ളു ചുവപ്പിയ്ക്കും
കാത്തിരിയ്ക്കണം,
കാതോർക്കണം, വർഷാന്തര വേളകൾ പൊഴിയുവാൻ
- പ്രചോദനം – വിനു
- സമർപ്പണം – വിനു, അനിൽ, മനോജ്, സരിത, ദീപ,
ഗീതച്ചേച്ചി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ